پرواز را بخاطر بسپار

پرواز را بخاطر بسپار

عرفانی-اجتماعی
پرواز را بخاطر بسپار

پرواز را بخاطر بسپار

عرفانی-اجتماعی

در آغوش خدا

 

هوالمحبوب 

 

ماه ضیافت 

 

ندا ز عرش رسیده است / خبر ز دوست رسیده است 

 

بی خبران ... خبر کنید ! / ماه صیام رسیده است 

 

خوان ضیافت خدا / بر فرشیان رسیده است 

 

ای که ز راه گم شدی / صراط حق رسیده است 

 

ای که ز صدق رها شدی / صلح و صفا رسیده است 

 

ای که ز عدل دور شدی / یاور دین رسیده است 

 

ای عاشقان بر دف زنید / ماه صلا رسیده است  

 

 

 

 

ماه مهربانی / مهر ورزی و عشق بازی با خالق یکتا رسیده است 

 

آغوشش را گشاده تا بندگانش را پناه دهد  و آنها را از سر مهر نوازش کند 

 

راز و نیازشان را در اسحار بشنود ..... هنگامی که تاریکی شب تا رسیدن 

 

به سحر .... یک روزنه بیشتر باقی نیست 

 

آه .... ای خدای من 

 

من را بخودت بازگردان / من را بخودم وا مگذار 

 

پریشانیم را به آرامش بَدَل کن .... 

 

مهربانا ... امیدم را ناامید مگردان که ناامید از رحمت تو کافر است 

 

بر سر خوان نعمت تو می نشینم و از می ناب رحمتت می نوشم 

 

خدایا ترسانم ..... از زشتی ها و پلیدی هایی که پیرامونم را گرفته اند 

 

اعتقاداتم را محکم بگردان و مرا زیر سایبان امنیت و عشقت .... جای بده 

 

الهی بال های پروازم را برای رسیدن به آغوشت ..... قدرت ببخش 

  

 

                                

 

 

 

    روزه داری عاشق
 

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است

آری افطار رطب در رمـضان مـستحب است

 

روز ماه رمضان ......... زلف میفشان که فقیه

بخورد روزه ی خود را به گمانش که شب است.....

                      

  شاطر عباس صبوحی

 

                                               

کهکشان راه شیری

 

هوالمحبوب 

 

 

دیر آشنای من   

 

                                                

من را ببر                             

 

           به دشت شب 

 

                           به صحاری خشک کویر 

 

 

                   

 

 

 

                 به جایی که آسمان بر زمین ..... بوسه می زند 

 

                             بوسه ای از سَر‌ ِ عشق 

 

من را ببر 

 

              به دریاهای دور 

 

                                   به آبی آبهای شور  

 

               

 

              به جایی که امواج بر صخره ها ...... بوسه می زنند  

 

                                   بوسه ای نمناک

 

                          

 

من را ببر 

 

            به سر زمین های نور 

 

                                    به اوج قله های پر غرور  

 

 

                     

 

 

                به جایی که سی مرغ به قاف ...... بوسه می زنند 

 

               بوسه ای که سی مرغ را به سیمرغ ..... بَدل می کند 

 

من را ببر  

 

              به بی کران آسمان  

 

                                      به کهکشان راه شیری 

 

                                    

           

 

                 به جایی که ستارگان .... بوسه بر خورشید می زنند 

 

              بوسه ای که از گرمای مِهرش ....... ستاره ذوب می شود 

 

 

من را ببر ....... تو ای دیر آشنای من  

 

 

دلنوشته * عمر اندک و خموشی بسیار / تلخ است سکوت / گفتگویی بکنیم*