در آغوش خدا

هوالمحبوب 

ماه ضیافت 

ندا ز عرش رسیده است / خبر ز دوست رسیده است 

بی خبران ... خبر کنید ! / ماه صیام رسیده است 

خوان ضیافت خدا / بر فرشیان رسیده است 

ای که ز راه گم شدی / صراط حق رسیده است 

ای که ز صدق رها شدی / صلح و صفا رسیده است 

ای که ز عدل دور شدی / یاور دین رسیده است 

ای عاشقان بر دف زنید / ماه صلا رسیده است  

ماه مهربانی / مهر ورزی و عشق بازی با خالق یکتا رسیده است 

آغوشش را گشاده تا بندگانش را پناه دهد  و آنها را از سر مهر نوازش کند 

راز و نیازشان را در اسحار بشنود ..... هنگامی که تاریکی شب تا رسیدن 

به سحر .... یک روزنه بیشتر باقی نیست 

آه .... ای خدای من 

من را بخودت بازگردان / من را بخودم وا مگذار 

پریشانیم را به آرامش بَدَل کن .... 

مهربانا ... امیدم را ناامید مگردان که ناامید از رحمت تو کافر است 

بر سر خوان نعمت تو می نشینم و از می ناب رحمتت می نوشم 

خدایا ترسانم ..... از زشتی ها و پلیدی هایی که پیرامونم را گرفته اند 

اعتقاداتم را محکم بگردان و مرا زیر سایبان امنیت و عشقت .... جای بده 

الهی بال های پروازم را برای رسیدن به آغوشت ..... قدرت ببخش 

                                

    روزه داری عاشق
 

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است

آری افطار رطب در رمـضان مـستحب است

روز ماه رمضان ......... زلف میفشان که فقیه

بخورد روزه ی خود را به گمانش که شب است.....

  شاطر عباس صبوحی