طواف عشق

هو المحبوب 

چشم بر آسمان مهرت دوخته ام ..... 

ای مهربانترین مهربانان عالم 

کبوتر دلم در حرم آسمانی ات بال و پر می گشاید و با پروازی عاشقانه  

چرخ می زند و می گردد 

خالق یکتای من ... طوافم را بر گرد خانه ات بپذیر 

بر در خانه ات نشسته ام / جز تو پناه و یاوری ندارم 

خدایا بر من ببخش خطاهایم را / دستانم را بگیر 

آغوشت را باز کن / مرا در گرمای عشقت ذوب کن 

قلب افسرده ام را حیاتی دوباره ببخش ..... 

بدور کعبه ی وصالت طواف کرده ام و چه شیرین است بر گرد خانه ات

 چرخیدن و لب به ذکرت گشودن که تو کرمت افزون است بر گناهانم ..... 

 پرنده های کوچک ابابیل به فرمان تو ناجی خانه ات شدند و اینک لانه  

 در شبستان های مسجدالحرام دارند و همواره در آسمان و همراه

 زمینیان طواف عشق بجای می آورند و نغمه ی عاشقانه می سرایند 

خداوندا ....... 

دعوتم کردی به حرم امن و الهی ات 

و چه خوش است لبیک به این دعوت 

و در مقام ابراهیم نماز گزاردن 

و سر بر پرده ی خانه ات نهادن و آرام آرام اشک ریختن 

پروردگارا ..... 

سینه ام پر از محبت توست 

دست بدعا دارم که هرگز قلبم از مهر و عشقت خالی مباد

مهربانا ..... 

دو بال عشق و ایمان را برای پرواز در آبی بیکرانت بمن عطا بفرما 

آمین یا رب العالمین  

 

عید قربان ..... پر شکوهترین و زیباترین جلوه ی عشق و تعبد در برابر

خالق یکتا بر عاشقانش مبارک 

پی نوشت-دلنوشته ام مربوط به عمره ی امسالم در فروردین ماه میشود 

که با دیدن دوست عزیزی درست یکروز قبل از سفر دوستی که مدتها ندیده 

بودمش و باعث شد تا خاطرات هر روز این سفر معنوی برایم شیرین تر  

و دلچسب تر بشود 

به یاد آن ایام خوش ..... روزگار می گذرد