پرواز را بخاطر بسپار

پرواز را بخاطر بسپار

عرفانی-اجتماعی
پرواز را بخاطر بسپار

پرواز را بخاطر بسپار

عرفانی-اجتماعی

دل عاشق

 

هوالمحبوب 

 

کبوتر دلم ..... 

 

آرزویم را به حََرَمت پرواز داد 

 

به کنجی نشست 

 

دلخواسته ام نجوا کرد  

 

                            

 

 

ای عاشق عشق و مهربانی 

 

آشیانه ای برایش ساخته ام در جَوارت 

 

آب و دانه ای از اَنبان دوستیت 

 

آخر تو فقط ضامن آهوان نیستی 

 

کبوتران را نیز پناهی ..... 

 

 

کبوترانی مشتاق که جَلد گنبد طلایت شده اند 

 

دلم همراه کبوتر سپیدم در آسمان حرمت پرواز می کند 

 

سر بر آستانت می ساید 

 

به پابوس ضریح ات می آید  

 

               

 

 

دلم را عاشق کرده ای 

 

به خانه باز نمی گردد 

 

خود را به پنجره ی فولاد 

 

" دل "  بند کرده است ..... 

 

ریسمان محبت غیر از دلش باز کن 

 

بگذار فقط خدایش بماند و دلش 

 

 

میلاد امام رئوف غریب و جلوه ی عاشقان 

 

بر دوستدارانش مبارک باد 

 

 

در حرم عـشقت مِهرِ ِ میزبان را طلب کردم 

آب و دانـه ای ز بـرای کـبوترم طـلب کـردم 

 

تو ای مهربان تر از مادر برای غمخواری 

گشــایــش غم و درد خود ز تو طـلب کردم 

 

امام غریبان تو گواهی بر دل غریب من 

چاره ی دل غریــبم را  ز تو طلب کردم 

 

امام رضای غریب و رئوف بر همه کس 

رضـای تـو بر رضـای خـود طلـب کردم  

 

 

 

پی نوشت 

شعر سپید و کهن از خودم * ستاره ی مهتابی * 

 

روزگار پاییزی

 

هوالمحبوب 

 

روز مهر 

ماه مهر 

باران مهربانی 

آسمان آبی 

جشن و شادمانی 

سرور و خنده ی همگانی 

 

 

گل های کوکب و داوودی 

روزگار پاییزی 

برگ های جدا شده 

رنگارنگ است و شاد 

اما شادی به دلم راهی ندارد 

فقط سکوت است و سردی 

 

 

آسمان دلم ابری است 

سیاه و تیره 

هر دم می بارد 

می بارد ....... 

 

 

دلم چشمه ای زلال و جوشان است 

سرشار از مهر و عشق ....... 

و کاش رودی از دوستی و عاطفه  

از این چشمه جاری می گشت 

و در اعماق وجودم جریان می یافت  

 

 

اما اینک من ماندم و تنهایی

و دیوار های " ساکت " دهلیز قلبم 

که رگهایش سخت شده است و مسدود 

دیگر عشق و مهری در جریان نیست 

هر چه هست سردی است و رکود

 

 

کجا رفتند آن روزهای خوب ؟ 

روزهای آفتابی و درخشان   

 

 

           

 

 

 

الهی اسرار دلم را می دانی 

اشک هایم بر همه عیان 

و راز دلم پنهان              

 

             

                                                              

 

 

خدایا دستانم ناتوان است    

رهایش مکن ...... 

رهایم مکن                     

                                             

 

پی نوشت 

بلندترین شاخه ی درخت یک واژه را می فهمد و آن هم تنهائیست.....  

 

دلنوشت 

نیمی از این شعر را در تاریخ ۲۰ آذر ماه سال قبل( روز تولدم ) نوشته بودم  

و وقتی امسال یافتمش .. نیمی دیگر از دلتنگی های یکسال را به آن اضافه کردم

 واین شعر سپید امروز با اشک نوشته شد ...... 

  

 

دفاع مقدس

 

هو المحبوب

 

یاد سال های آتش و مهربانی

 

به یاد بیاوریم حمله ابرهای سیاه به آسمان کشورمان را....

 

فراموش نکنیم بزیر کشاندن ستاره هـــــای عاشق را

 

سبز کنیم خاطره هایشـــــــــــــان را........

 

پیوند بزنیم جانبازان میهن اسلامی را با اندیشه های

 

سترگ آزادی و آزادگی

 

هرگز یادمان نمیرود، این غریبه های آشنا را و فراموش  

 

نخواهیم کرد ......

 

شهید مهدی باکری

شهید حمید باکری

شهید محمد جهان آرا

شهید محمد ابراهیم همت

شهید مصطفی چمران

 

و هزاران .......... هزار ستاره ی درخشان

 

آسمان میهن سبزمان را 

 

      

 

هفته ی دفاع مقدس مبارک 

 

به پاس سالها همراهی استاد شجریان با مردم .... اول مهر ( زادروز استاد )  

از طرف مردم به نام روز * آواز عشق * نامیده شد